Een blog en studiedagen waar je op kan rekenen?

Speciaal voor de logopedisten: Wil je precies weten hoe je als therapeut rekenzwakke kinderen van de 4e klas tot aan de start van het middelbaar kunt helpen? Dan is de intensieve bijscholingscyclus, “Therapeutische begeleiding van kinderen met rekenmoeilijkheden, 2e module: het gevorderd rekenen,” perfect voor jou. Alle praktische informatie vind je hier: Intensieve bijscholingscyclus.

En nu, beste collega’s, gaan we verder met ons blogartikel.

Leervragen kunnen – in een remediërende context – de denkflow stilleggen

Zonder enige twijfel zal je het volgende verhaal herkennen:

Wouter (uiteraard is dat niet zijn echte naam) zit wat gespannen voor me, zijn moeder volgt de therapie. Zij is een betrokken ouder, heeft zeker een goede relatie met haar zoon en wil het beste voor hem. Hij is een kereltje van 10 dat zich wat graag laat helpen. Ik geef Wouter de opdracht om 4 x 35 met materiaal te tonen en voel meteen dat hij in ‘wachtmodus’ gaat. Hij staart naar het materiaal en wacht. Hij moet niet veel geduld uitoefenen. Zijn mama schiet hem ter hulp. ‘Lees de opdracht een keer, wat staat daar? Wat moet je met materiaal nemen? Hoeveel keer moet je dat nemen? …’ Mama heeft tijdens de vorige sessie goed opgelet maar verliest zich goedbedoeld in leervragen, Wouter volgt braaf de suggesties, werkt de oefening af en heeft niet geleerd wat hij te leren had.

Ik noem de sturende vragen van de mama ‘leervragen’. Wie deze vragen stelt, kent het antwoord en verwacht dat de ander het ‘juiste’ antwoord zal ophoesten.. Sommige kinderen ondergaan dit gelaten, anderen blokkeren maar slechts een kleine groep wordt hierdoor gestimuleerd om zelfstandig aan het denken te gaan. Bij een volgende opdracht zijn zij terug afhankelijk van externe hulp.

Natuurlijk zijn deze vragen perfect op hun plaats tijdens de instructiefase. Leerkrachten en therapeuten zorgen er op die manier voor dat kinderen de volgorde van opeenvolgende stapjes in een procedure memoriseren. Het gros van de kinderen doet dat ook. Rekenzwakke kinderen blijven vaak (te) afhankelijk van deze hulp.

Als we hun denken willen versterken, kunnen we het binnen therapie, zorg of tijdens de verlengde instructie anders aanpakken. We kunnen echte vragen stellen.

Wouter, het lijkt me dat je vastloopt. Kan je me vertellen wat je al weet en wat je moeilijk vindt? Ik ga je dan met plezier helpen.

Dit zijn echte vragen omdat ik er namelijk niet zeker van ben of hij wel vastloopt en al helemaal niet wat hij echt moeilijk vindt. Wouter wordt gestimuleert om bij zichzelf op zoek te aan wat er zo moeilijk is en dat lukt alleen als hij bewust zoekt. Op basis van de antwoorden op deze vragen kunnen we het kind verder helpen. Soms moeten we een (deel)vaardigheid opnieuw doorlopen, soms moeten we het kind duidelijk maken dat het eerst zelf moet proberen en soms bereikt het kind enkel de zelfstandigheid met de hulp van een stappenplan.

Via deze links LINK 1 & LINK 2 kan je twee stappenplannen downloaden. In één van de volgende blogs zal ik verder ingaan op de kenmerken van bruikbare stappenplannen en hoe je ze redelijk eenvoudig zelf kan maken.

Hoe kan het verder met deze nieuwsbrief

Er zijn nog heel veel kleine en grote aspecten aan het begeleiden van rekenzwakke kinderen die ik graag wil bespreken. Maar u kan uiteraard altijd vragen stellen.